کد مطلب:117159 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:313

و الهادی الذی لایضل

دومین فضیلت از فضائلی كه امام (ع) برای قرآن بیان فرموده، این است كه قرآن تنها راهنمائی است كه پیروان خویش را هرگز گمراه نمی كند. چرا كه در مسیر هدایت انسانها اگر چه قرآن كتاب هدایت به سوی مقصد كمال و تعالی اخلاقی و روحانی است. ولی در حقیقت قرآن ابزار هدایت است و هادی حقیقی ذات اقدس ربوبی است، كه از هر نقص و جهل و ضعف بدور است. از ضروریات مساله ی هدایت و هادی آگاهی و علم و رحمت و محبت هادی نسبت به مهتدی است. چرا كه راهنما از گذرگاه محبت و عشق و رحمت نسبت به مهتدی در جهت هدایت او تلاش می كند. روشن است كه اگر هادی در امر هدایت فاقد علم و آگاهی باشد، نه تنها نمی تواند مهتدی را به مقصود و مطلوب برساند بلكه موجب گمراهی و ضلالت وی خواهد شد. و امام (ع) از این روی قرآن را راهنمائی می داند كه گمراه نمی كند، چرا كه در حقیقت و واقع پروردگار هادی مومنان به قرآن است و ذات اقدس پروردگاری عالم به حقایق و اسرار جهان و رحیم و رئوف نسبت به بندگانست و آیات مباركات ذیل گواه این معنی است:

[صفحه 59]

و عنده مفاتح الغیب لایعلمها الا هو و یعلم ما فی البر و البحر و ما تسقط من ورقه الا یعلمها و لا حبه فی ظلمات الارض و لا رطب و لا یابس الا فی كتاب مبین.[1].

الم یعلموا ان الله یعلم سرهم و نجویهم و ان الله علام الغیوب.[2].

یعلم خائنه الاعین و ما تخفی الصدور.[3].

فان كذبوك فقل ربكم ذو رحمه واسعه و لا یرد باسه عن القوم المجرمین[4].

و لما جاء امرنا نجینا هودا و الذین آمنوا معه برحمه منا و نجیناهم من عذاب غلیظ.[5].

و الهكم اله واحد لا اله الا هو الرحمن الرحیم.[6].

فمن تاب من بعد ظلمه و اصلح فان الله یتوب علیه ان الله غفور رحیم.[7].

و آیات بسیاری در قرآن كه بیانگر علم و رحمت پروردگار است و در سوره، سوره ی قرآن نشانی از آنها می یابیم و اكنون در حوصله ی این بحث

[صفحه 60]

نمی آید، همه دلالت بر آگاهی و رافت و رحمت آفریدگار نسبت به آفریدگانش دارد. بنابراین قرآن كه كتاب هدایت الهی جهت ارشاد انسانهاست، تنها راهنمائی است كه به حق آدمیان را به خیر و صلاح و صواب و حق و عدل و مساوات و ایمان و علم و آزادی و فلاح هدایت می كند، بی آنكه ذره ای احتمال خطا و گمراهی در هدایت وی تصور شود. و این صحت و حتمیت و قطعیت در هدایت فقط منحصر به قرآن است. چرا كه دیگر هادیان به اقتضای محدودیت آگاهی و محبت و دلسوزیشان نسبت به پیروان احتمال گمراه كردن رهروانشان وجود دارد. و در برخی موارد نیز امكان گمراهی پیروان آنها حتمی است.

صفحه 59، 60.

1. سوره ی انعام، آیه ی 59.
2. سوره ی توبه، آیه ی 78.
3. سوره ی مومن، آیه ی 19.
4. سوره ی انعام، آیه ی 147.
5. سوره ی هود، آیه ی 58.
6. سوره ی بقره، آیه ی 163.
7. سوره ی مائده، آیه ی 39.